تنگه شوتاریکو؛ رازآلودترین تنگه ایران - استدیو مرینا

بیشتر ما هرمزگان را اغلب با بنادر مهم و استراتژیک آن نظیر بندر عباس، بندر خمیر، بندر لنگه و ... یا به واسطه جزایر چهارده گانه اش می شناسیم. جزایری که از میان آن ها، نام چهار جزیره کیش، قشم، هرمز و هنگام بیشتر به گوش مان خورده است و درباره دیگر جزایر کمتر چیزی شنیده ایم.

هرمزگان اگرچه حکم یکی از مهم ترین قطب های توریستی کشورمان را دارد، اما هنوز هم بسیاری از منطقه ها بکر و طبیعی آن، معرفی نشده و کمتر کسی از وجودشان با خبر است. منطقه های که به زحمت می توانید مشابه آن ها را در گوشه و کنار ایران و حتی دنیا پیدا کنید و هر کدام ویژگی های منحصر به فرد خودشان را دارند.

در استان هرمزگان، کمتر شباهتی میان تنگه ها، چشمه ها، آبشارها، دره ها، ساحل ها و جزیره ها پیدا می کنید و به همین دلیل است که باید وجب به وجب این استان تماشای را از نزدیک ببینید. یکی از مجذوب نماینده ترین جاذبه های توریستی این استان، تنگه جادویی شوتاریکو یا به قول محلی ها شوتاریکن است. در میان انبوه نیزار ها و نخل های آن جا، کوه ها و صخره هایی با شکل و شمایل عجیب و غریب وجود دارد که بعضی آن ها را مریخی می نامند.

شکل های خاص و پر از راز این صخره ها باعث شده آن ها را کوه های مریخی خطاب نمایند. از اصلی ترین نکات شگفت انگیز تنگه شوتاریکو، منحنی بودن دیواره های آن است که تعیین نیست از کجا آغاز شده و در کجا به خاتمه می رسد! گذر زمان بر شکل اولیه این صخره ها تاثیر داشته و هر یک هندسه ای متفاوت با دیگری دارد و مشاهده کوه های روشنی که ممکن است در ابتدای ورود، تماشا آن ها کمی برایتان ترسناک باشد.

شوتاریکو به معنای واقعی کلمه چشم نواز است و محیط مرموز و رازآلودش، آن را به یکی از شگفت انگیزترین تنگه های این استان تبدیل نموده است بنابراین در پرونده امروز زندگی سلام، تجربیات و مشاهدات من از حضور در آن جا را خواهید خواند و سفری کاغذی به اعماق این تنگه که در محاصره کوه های مریخی است، خواهیم داشت.

1-شوتاریکو جایی در دل کوه های سر به فلک کشیده شهر پارسیان و حوالی روستای چک چک در استان هرمزگان است. بازدید از شوتاریکو نیازمند راهنمای محلی است، اما اگر می توانید از اپلیکیشن های جهتیابی حرفه ای بهره ببرید و تجربه طبیعت گردی های پیچیده را دارید، شاید برای تان مسئله ای پیش نیاید، هرچند جهت دسترسی به این تنگه، پر پیچ و خم و طولانی است.

2-اگرچه شوتاریکو تنگه ای پرآب است، اما به محض آغاز پیمایش، با زمینی روبرو می شوید که از تشنگی ترک خورده است و هیچ نشانه ای از حیات در این منطقه به چشم نمی خورد. یکی از دلایل رازآلود بودن این تنگه، از همین جا برای تان تعیین می گردد. ضمناً خودرو را باید با فاصله کمی از جاده اصلی پارک کنید و به دل کوه ها بزنید. اگر در میان کوه ها، فقط یکی از دو راهی ها را اشتباه بروید، هیچ وقت به شوتاریکو نمی رسید! شما از این لحظه تا شوتاریکو یک ساعت و نیم فاصله دارید.

3-در این جهت، کوه ها حفره حفره اند و در طول پیمایش سنگ های چند ده یا شاید هم چند صد تنی را می بینید که بر اثر ریزش کوه، روی زمین افتاده اند. جهت پر از سنگ های کوچک و بزرگ است و هرچقدر به تنگه نزدیک تر می شوید، عرض میان کوه ها باریک و باریک تر می گردد. برای رفتن به این جا حتما باید آب و خوراکی به همراه داشته باشید و بدنیست بدانید که در طول جهت احتمال حضور توریست دیگری مثل شما بسیار کم است! شوتاریکو مقصد پرترددی نیست و معمولا در طول رسیدن به آن تنها هستید.

هرچقدر که جلوتر می روید جهت عجیب تر به نظر می رسد. از جایی به بعد، باید از لابه لای سنگ های بزرگ الجثه ای حرکت کنید که سال ها پیش بر اثر ریزش کوه ها، جهت را به طور کامل بسته اند. هر زمان که دست به سنگ شدید، بدانید که شوتاریکو تنها چیزی حدود 20 دقیقه با شما فاصله دارد. حرکت کردن از لابه لای این سنگ ها ممکن است خطرناک باشد و اگر احتیاط نکنید و در جهتیابی دچار اشتباه شوید، خطر سقوط یا برخورد با دیگر سنگ ها وجود دارد.

4-پس از بالا و پایین رفتن از سنگ های بسیار، کم کم چشم تان به خزه هایی می افتد که روی دیواره ها جاخوش نموده اند. کم کم رنگ سبز گیاهانی را می بینید که تا چند دقیقه پیش از رسیدن به آن ها، به سختی می توانستید در این کوهستان بی آب و علف، نشانه ای از حیات پیدا کنید. از این جا زیبایی جهت دوچندان می گردد و شما تنها چند دقیقه با آخرین سنگ های جهت فاصله دارید.

سنگ هایی که دهانه شوتاریکو را بسته اند و وقتی از لابه لای آن ها عبور کنید به تاریکی می رسید. به یک شب تاریک که چند ده متر آن طرف تر از آن، نور می تابد. پس از تاریکی مطلق ورودی تنگه، به سمت نور حرکت کنید.

از تاریکی که گذر کنید، شوتاریکو انتظارتان را می کشد. صخره هایی با فرم های عجیب و غریب پیش چشم تان ظاهر می گردد. روزنه های کوچک و بزرگی را می بینید که نور از دل آن ها به حوضچه های آب می تابد. محیطی که نه روشن است و نه تاریک. از دیواره های آن آب می چکد و تا چشم کار می نماید، این تالار عجایب ادامه دارد. هم نشینی طیفی از رنگ های سبز، خاکستری و مشکی حسابی غافلگیرتان می نماید.

5-این رنگ ها را تا به حال یک جا ندیده اید. درخشش مرموز حوضچه های کوچک و بزرگ آب را هیچ وقت، این طور که هست تجربه ننموده اید. این هوای خنک را در هیچ کجای جنوب تنفس ننموده اید. آب آن قدر زلال و شفاف است که وقتی روی زمین مشغول راه رفتن هستید، تا زانو توی آب فرو می روید و بعد از خودتان سوال می کنید واقعا آب بود؟

6- صدای قطره های آب، پایکوبی دسته های ماهی، رنگ های شگفت انگیز و دالانی رویایی و بی انت ها که باید از کنار آن ها با احتیاط عبور کنید و به سمت انتهای شوتاریکو قدم بردارید. وقتی پا به تنگه گذاشتید؛ آرزو می کنید هیچ وقت تمام نگردد. این جا همه چیز شبیه به خواب و خیال است. خوب که نگاه کنید لانه پرنده ها را هم در این جا می بینید و صدای کبوتر ها را می شنوید.

به جز صدای آب و صدای پرنده ها، هیچ صدای دیگری به گوش نمی رسد. این جا سکوت محض حکم فرماست و انحنای کشیده و مجذوب نماینده دیواره ها، باعث می گردد همه چیز معماگونه و رازآلود به نظر برسد. گاهی هم کمی ترس، چاشنی حضورتان در این جا می گردد.

7-توریستانی که تا به حال شوتاریکو را از نزدیک دیده اند، آن را سحرانگیز و دلهره آور توصیف می نمایند، اما این شب تاریک، برای من و همراهان مملو از آرامش بود. وقتی پاهایمان را توی آب گذاشتیم و ماهی ها دور آن ها حلقه زدند، خستگی جهت از تن مان بیرون رفت و هنگام رفتن، دل کندن از آن برایمان سخت بود. برترین زمان بازدید از شوتاریکو اواخر زمستان و اوایل بهار است تا حوضچه آب بیشتری داشته باشند.

دقت کنید که روز های بارانی، خطرناک ترین زمان برای بازدید از شوتاریکو هستند و این تنگه تا به حال سیل های مهیبی به خود دیده است. پس از سیلی که در سال 1398 در شوتاریکو رخ داد، بعضی از حوضچه ها با سنگ پوشیده شدند و اگرچه اکنون زیبایی سال های قبل را ندارد و به لای روبی نیازمند است، اما هنوز هم شوتاریکو از زیباترین و البته رازآلودترین مکان های استان هرمزگان است.