فیلم های معمولی، اما محبوب وب سایت راتن تومیتوز - استدیو مرینا

ایندیانا جونز و قلمرو جمجمه طلایی (77 درصد)

وقتی که پای یک فرانچایز بلاک باستر با بازی هریسون فورد به میان می آید چه کسی به داستان های منطقی اهمیت می دهد؟ این همان چیزی است که در ذهن 77 درصد از کسانی که فیلم فاجعه ایندیانا جونز و قلمرو جمجمه طلایی (Indiana Jones and the Kingdom of the Crystal Skull) را تایید کرده اند. بدون شک این فیلم، فیلمی ضعیف نه تنها در میان کلیت این فرانچایز بلکه کل فیلم های ژانر ماجراجویی علمی-تخیلی به شمار می آید. جلوه های ویژه این فیلم واقعاً فاجعه بود و در مقایسه با دیگر فیلم های مشابه کاملاً مشخص است که ایندیانا جونز توان رقابت ندارد.

درود بر سزار! (85 درصد)

منتقدان سینمایی همیشه به تحسین برادران کوئن پرداخته اند و درک دلیل این امر نیز کار سختی نیست زیرا آنها همیشه شاهکارهایی سینمایی را به بینندگان این عرصه هدیه می دهند. از فارگو (Fargo) تا شجاعت واقعی (True Grit) شواهد زیادی زیادی وجود دارد که نشان می دهد این دو برادر در ساخت فیلم های جذاب و پربیننده استادند. فیلم درود بر سزار (Hail, Caesar!) متکی به بازیگران درجه یک خود مانند جورج کلونی، جاش برولین، رالف فاینس، جونا هیل، اسکارلت جوهانسون و بسیاری دیگر است. این بازیگران از برخی جهات فوق العاده اند اما این بازی ها نیز نتوانسته ضعف های داستان را بپوشاند.

مکس دیوانه: فراتر از طوفان (79 درصد)

شاید در میان مجموعه فیلم های فرانچایز مکس دیوانه قسمت مکس دیوانه: فراتر از طوفان (Mad Max: Beyond Thunderdome) بدترین نقدها و نمرات را از سایت های سینمایی دریافت کرده است اما حتی نمره 79 درصد در سایت روتن تومیتوز نیز برای این فیلم بسیار زیاد و غیرواقعی به نظر می رسد. اگر چه طرفداران این فرانچایز استقبال چندانی از فیلم سوم نکردند اما انگار منتقدان نتوانسته بودند واقعیت این فیلم را به طور کامل درک کنند. طرفداران این ژانر از فراتر از طوفان واقعاً ناامید شدند اما منتقدان با توجه به معیارهای شخصی خود و ویژگی های مثبت فیلم در مورد آن قضاوت کردند.

آواتار (83 درصد)

بدون شک فیلم علمی تخیلی آواتار (Avatar) ساخته جیمز کامرون در سال 2009 از لحاظ تکنیکی یک شاهکار به شمار می آید اما می توانست در زمینه سناریو و داستان بسیار بهتر باشد. در سال های اخیر فیلم های علمی تخیلی بدیع و بی نقصی ساخته شده اند اما هیچکدام نتوانستند مانند آواتار به یک پدیده فرهنگی پرسروصدا تبدیل شوند. استفاده از فیلم برداری و سیستم نمایش سه بعدی در آن زمان انقلابی در صنعت سینما به شمار می آمد اما این برتری بزرگ نتوانست ضعف های داستانی فیلم را بپوشاند. با شخصیت هایی بدون فراز و نشیب و داستانی ساده و عاریتی تنها از لحاظ برتری های تکنیکی ارزش مورد توجه قرار گرفته را داشت.

نوح (76 درصد)

دارن آرونوفسکی همیشه فیلم هایی می سازد که واکنش های متفاوتی را در میان منتقدین برمی انگیزند. فیلم چشمه (The Fountain) نمره خوبی در روتن تومیتوز دریافت کرد و با استقبال تماشاگران نیز روبرو شد. فیلم مادر! (mother!) نقدهای منفی زیادی دریافت کرد اما بسیاری آن را یکی از بهترین فیلم های سال 2017 می دانند. بدین ترتیب آرونوفسکی در ایجاد درگیری بین منتقدان بسیار ماهر است. فیلم نوح (Noah) نیز نمره خوبی در روتن تومیتوز دریافت کرد اما در میان تماشاگران با استقبال خوبی روبرو نشد. این فیلم باعث شد که بسیاری از طرفداران فیلم های آرونوفسکی ناامید شده و نظر خود را در مورد فیلم های او تغییر دهند.

عروسی یونانی بزرگ و پرریخت و پاش من (76 درصد)

اگر چه منتقدان همیشه با فیلم های کمدی رمانتیک رابطه خوبی نداشته اند اما در مورد عروسی یونانی بزرگ و پرریخت و پاش من (My Big Fat Greek Wedding) قضیه کاملاً متفاوت بود. این فیلم اگر چه با روشی معنادار به یک سبک کلیشه ای می پردازد اما همچنان از برخی از کلیشه های آزار دهنده و شخصیت های دوست نداشتنی فراوان استفاده کرد. تمامی کلیشه ها و شخصیت های نچسب فیلم در تمام 96 دقیقه طول فیلم در برابر دیدگان تماشاگر راه می روند طوری که انگار تماشاگران عاشق آن ها شده اند. این فیلم نه خنده دار است، نه اورجینال و نه جذاب.

در جستجوی دوری (94 درصد)

اگر چه انیمیشن در جستجوی دوری (Finding Dory) بعد از داستان اسباب بازی (Toy Story) بدون شک بهترین دنباله یک انیمیشن دیگر است اما هنوز یکی از فیلم های استودیو پیکسار است که لیاقت این همه نقد خوب را ندارد. این فیلم تنها داستان قسمت اورجینال را گرفته و حول آن می چرخد بدون آن که نوآوری چندانی داشته باشد و نتیجه داستانی است که تنها خانواده ها را سرگرم می کند. شخصیت ها فوق العاده جذابند، جوک های داستان معمولاً به دل می نشینند و داستان از پیوستگی انسجام خوبی برخوردار است و در کل از لحاظ تکنیکی فیلم خوبی است اما فیلمی اس که قبلاً هم دیده شده است. بدین ترتیب می توان این فیلم را نسخه ای کپی از در جستجوی نمو دانست.

ماتریکس بارگذاری مجدد (73 درصد)

با توجه به واکنش های بدی که دنباله های ماتریکس در پی داشت، جای تعجب دارد که فیلم ماتریکس بارگذاری مجدد (The Matrix Reloaded) نمره قابل توجه 73 درصد را از روتن تومیتوز دریافت کرده است و واکنش منتقدان به اولین دنباله ماتریکس نسبتاً مثبت بود. کیفیت این فیلم در مقابل نسخه اصلی آن بسیار کاهش یافته بود اما فیلمی قابل قبول در نظر گرفته شد. برخلاف فیلم اورجینال که بیننده را به فکر فرو می برد، قسمت دوم تنها جنبه سرگرمی داشت.

پرومتئوس (73 درصد)

دنباله ای دیگر از ریدلی اسکات به مجموعه فیلم های بیگانه (Alien) با عنوان پرومتئوس (Prometheus) واکنش های متفاوتی را برانگیخت. داستان های پیچیده فیلم مورد ستایش قرار گرفتند اما نبود ترس و فراوانی سوالات بی پاسخ برای طرفداران این فرانچایز ناامید کننده بود. برخی از طرفداران فیلم، رمز و راز و پیچیدگی داستان را از نقاط قوت آن دانستند اما برخی دیگر این موضوع را به ضعف نویسندگان نسبت می دادند. چند مسئله بدون پاسخ مسئله ای نیست اما پرومتئوس چنان معماهای حل نشده ای را باز رها می کند که نمی توان بین آن ها رابطه و پیوستگی خاصی یافت. این فیلم به تنهایی نمی تواند معنادار باشد و به دنباله های متعددی برای یافتن جواب معماهای خود نیازمند است که ممکن است هیچوقت ساخته نشوند.