چیچن ایتزا: شهر افسانه ای تمدن مایا در مکزیک - استدیو مرینا

سبک های معماری بی شماری را می توانید در این ناحیه پیدا کنید که برخی از آن ها مختص مکزیک نیستند. این گوناگونی، مهاجرت های صورت گرفته به این کشور و مبادلات فرهنگی بین مردم را نشان می دهد. به احتمال زیاد، شهر عظیم و افسانه ای که در آثار ادبیِ آمریکای میانه از آن یاد شده، همان چیچن ایتزا است که فرهنگ های متنوعی را در خود جای داده بود.

چیچن ایتزا در زبان مایایی به معنی در کنار دهانه چاه ایتزا می باشد و یکی از پربازدیدترین مناطق باستان شناسی مکزیک محسوب می گردد که در سال 2016، بیش از 2 میلیون توریست از سراسر جهان از آن بازدید نموده بودند. این ناحیه مدت ها ملکی خصوصی به شمار می رفت؛ تا اینکه ایالت یوکاتان آن را در سال 2010 از مالکش خریداری کرد.

این شهر با استفاده از بندر شمالی اش می توانست منابع مورد نیازش از جمله سنگ ابسیدین و طلا را از مناطق دوردست تأمین کند. تعدادی از باستان شناس ها در سال 1980 اعلام نموده بودند که احتمالاً چیچن ایتزا بر خلاف دیگر شهرهای مایا در دوران پیشاکلاسیک، توسط یک حکمران اداره نمی شده، بلکه اداره آن را یک مجلس چند نفره بر عهده داشته است. هر چند که طی سال های اخیر، این نظریه زیر سؤال برده شد و عده ای آن را به طور کل رد کردند.

بناهای سنگی دیدنی بسیاری در این محوطه قرار گرفته است که بیشتر آن ها بازسازی شده اند. این ساختمان ها قبلاً به این شکل که امروزه می بینید، نبودند؛ بلکه معمولاً سنگ های استفاده شده در ساخت آن ها را به رنگ سبز، قرمز، آبی و بنفش درمی آوردند که تأثیر و زیبایی این شهر را چندین برابر می کرد.

البته این کار، دلیل به خصوصی نداشت و صرفاً هر رنگی که بیشتر در آن منطقه در دسترس بود را انتخاب می کردند. از بناهای معروف این منطقه می توان ال کاستیلو یا ال کاستیو (El Castillo)، معبد جنگجویان (Temple of the Warriors)، زمین عظیم بازی (Great Ball Court) و رصدخانه ال کاراکول (El Caracol) را نام برد. ال کاراکول در زبان اسپانیایی به معنی حلزون است و نامش را از راه پله های پر پیچ و خم داخل این ساختمان می گیرد.

ال کاراکول در چیچن ایتزا

معبد کوکولکان (Temple of Kukulcan)، از بناهای اصلی این شهر به حساب می آید که آن را ال کاستیلو به معنی قلعه نیز می نامند. این هرم، 30 متر ارتفاع و طرحی پله پله دارد. در آن موقع، گاهی پیش می آمد که ساختمان های عظیم تر را بر روی بناهای قدیمی بسازند و با گودبرداری کردن این منطقه به این نتیجه رسیدند که ال کاستیلو نیز یکی از همین موارد به شمار می رود.

آن ها ابتدا یک راه پله را کشف کردند و در نهایت فهمیدند که این ساختمان، بر روی یک معبد بنا شده است. اگر هنگام پدیده اعتدال بهاری یا پاییزی و در بعد از ظهر به این قسمت بروید، می توانید سایه های مثلث شکل بخش شمال غربی این هرم را تماشا کنید که شبیه به ماری در حال پیچ و تاب خوردن بوده و از پله ها پایین می آید که احتمالاً نام کوکولکان نیز از همین موضوع الهام گرفته شده است.

13 محوطه بازی در این منطقه وجود دارد که زمین عظیم بازی 150 متری آن، عظیم ترین و جالب ترین آن ها به حساب می آید و با کنده کاری های گوناگونی تزئین شده است. یکی از این کنده کاری ها، صحنه گردن زدن کاپیتان تیم بازنده را نشان می دهد! در شرق این محوطه می توانید از سکوی عقاب ها و جگوارها (The Platform of the Eagles and the Jaguars) دیدن کنید که در هر 4 طرف آن، یک راه پله گذاشته اند و در هر گوشه می توانید تصویر عقاب ها و جگوارهایی را ببینید که در حال تغذیه از قلب انسان هستند.

معماری معبد جنگجویان نیز به نوبه خودش تماشایی است. این معبد یک هرم عظیم و پله پله را دربرمی گیرد که چندین ردیف ستون حکاکی شده را روبه روی آن قرار داده اند که نماد سربازان است. در بالای پله ها و نوک هرم می توانید از مجسمه چاک مول (ChacMool) نیز بازدید کنید.

مجسمه چاک مول در چیچن ایتزا

سنوت (Cenote) یا همان گودال ها آبی معروف چیچن ایتزا، گودال هایی هستند که به طور طبیعی در این نواحی ایجاد شده اند. در این میان، سنوت ساگرادو یا همان گودال مقدس (Sacred Cenote) با 60 متر قطر، هواداران بیشتری دارد و با صخره های اطرافش احاطه شده است. این منطقه برای مردم مایا حکم مکانی مقدس را داشته و در زمان خشکسالی، نذرها و قربانی هاشان را در این مکان می انداختند.

باستان شناسان توانسته بودند لوازم گوناگونی از طلا، سفال و لباس گرفته تا سنگ ابسیدین، صدف و چوب را از کف این سنوت پیدا نمایند. جاذبه های این شهر باستانی به همین موارد معدود خلاصه نمی گردد؛ بلکه سکوی جمجمه ها (Skull Platform)، سکوی ونوس (Platform of Venus)، معبد تیبِلز (Temple of the Tables)، حمام بخار (Steam Bath) و خیلی موارد دیگر نیز از بناهای قابل توجه چیچن ایتزا به حساب می آیند. ظاهراً طی چند سال گذشته و به دنبال حادثه ای ناگوار، امکان بالا رفتن یا بازدید از داخلِ بیشتر این ساختمان ها وجود ندارد و بازدیدنمایندگان می توانند صرفاً از بیرون، آن ها را تماشا نمایند.