نوبت هشتادی هاست - استدیو مرینا

از پروفایل ما وبلاگ بخار دیدن نمایید.

حتی به دهه هفتادیا که همیشه فکر می کردیم چقدر با جهانی ما فاصله دارند. دهه هشتادیا با این که بچه های باانگیزه، جسور و پر شور و هیجانی هستند اما روحیات حساس و افکار پیچیده ای دارند که همین ویژگی باعث شده کار پدر و مادرهای امروزی سخت تر شود. بنابراین اگر به دنبال راه حلی برای شناخت نسبی جهان و افکار آنها هستید یا می خواهید بدانید چگونه با آنها رفتار کنید، پیشنهاد می کنیم به تماشای برنامه هشتادیا بنشینید. برنامه ای که از ابتدای بهمن ماه به تهیه کنندگی حسین شکیب راد و با اجرای صادق باطنی روی آنتن شبکه سه رفته و در همین مدت کوتاه توانسته کلی طرفدار پر و پا قرص برای خودش پیدا کند. جام جم نیز با تهیه کننده و طراح و مجری این برنامه گفت و گو داشته که در ادامه می خوانید:

باب گفت وگوی نسل ها را باز کردیم

حسین شکیب راد که پیش از این برنامه سردبیر برنامه پرانتز باز شبکه امید و جزو تیم تولید برنامه اقیانوس آرام شبکه دو بوده و به نوعی با جهانی نوجوان ها آشناست، تهیه کنندگی هشتادیا را برعهده دارد. وی در گفت و گو با جام جم به نکاتی درباره ویژگی های این برنامه اشاره کرد:

ما دهه هشتادیا را نمی شناسیم

بیش از دو سال است که روی ایده برنامه کار شده و به طور کلی برنامه با مطالعه و تحقیق و پژوهش شکل گرفت. در واقع یک تیم پژوهشی نزدیک به یک سال و اندی به طور مداوم روی مسائل نوجوان ها و به اصطلاح دهه هشتادیا متمرکز شدند. به همین دلیل برنامه پیش تولید نسبتا طولانی داشت.

از همان ابتدا هم شعاری داشتیم مبنی بر این که ما دهه هشتادیا را نمی شناسیم و این عدم آگاهی هم در پدر و مادرها و نسل های گذشته وجود دارد و هم این که خود این نسل خودشان را به خوبی نمی شناسند.

با این ایده وارد جریانی شدیم تا بتوانیم جهل مرکبی که درباره نسل جدید وجود دارد را تا حدودی برطرف کنیم. بنابراین هدف برنامه این بود که روی مساله ای متمرکز شویم که مغفول مانده بود. به همین دلیل احتمال دارد ساخت هشتادیا به فصل های بعدی هم برسد. با این وجود ما در فصل اول که برنامه روی آنتن است، سعی کردیم در 30 قسمت مهمان هایی از این نسل را دعوت کنیم که به نوعی خودشان میزبان برنامه هستند. البته به همراه خانواده به برنامه می آیند.

مخاطب ما والدین دهه هشتادیا هستند

واقعیت این است که مخاطب اصلی برنامه ما بزرگ ترها و نسل های قبلی هستند. یعنی هدف اصلی ما این است پدر و مادرهایی که فرزند دهه هشتادی دارند، شناخت بهتری نسبت به این نسل پیدا کنند.

درست است که برنامه های زیادی برای مخاطب نوجوان نداریم. اما مخاطب اصلی برنامه ما هم والدین بچه ها هستند تا بتوانند با طرز تفکر و جهانی فرزندان شان بیشتر آشنا شوند. به همین دلیل فرم برنامه و حرف هایی که در آن زده می شود بیشتر با این نیت طراحی شده که آنها بتوانند استفاده کنند و از بچه های دهه هشتادی شان شناخت پیدا کنند. ضمن این که بتوانند باب گفت و گو را با بچه هایشان باز کنند. و مسائل و دغدغه های آنان را بهتر بشناسند تا بتوانند تحلیل بهتری از رفتارهای فرزندان شان داشته باشند. در کنار این موارد ما دنبال این موضوع هم بودیم که بچه های دهه هشتادیا هم برنامه را پیگیری کنند، بنابراین می توانم بگویم مخاطب برنامه کل خانواده است. حتی معلم ها و مسؤولین هم می توانند مخاطب برنامه ما باشند. به همین دلیل چند ویژگی مهم را در برنامه لحاظ کردیم.

برنامه سازی با مشارکت بچه ها

اولین ویژگی که باعث می شود بچه های نوجوان برنامه را دنبال کنند اصل مشارکت دریافت از خود بچه هاست. یعنی بچه ها دوست دارند خودشان را در برنامه ببینند.

به همین دلیل ما یک تیم 30 نفره از نوجوان ها که اهل هنر و رسانه هم هستند و توانمندی هایی هم دارند و در عین حال از طیف های مختلف جامعه هستند را در کنار خودمان داشتیم. یعنی در موضوعات، برنامه ریزی ها، پژوهش و محتوای برنامه کنار ما بودند و کمک می کردند که این نسل را بهتر بشناسیم. در عین حال در مراحل تولید هم به کمک ما آمدند. بسکمک از آیتم هایی که برای برنامه تولید شد، بچه ها با ما حتی در دکور و تدوین همکاری داشتند. تلاشمان بر این بود که بچه ها در برنامه حضور داشته باشند و حرف بچه های دهه هشتادی به گوش هم نسلی هایشان برسد.

بخش مهمی در برنامه داریم که در آن مخاطبان دهه هشتادی می توانند روی حرف های مهمان ها نظر بدهند بدین ترتیب که مقابل مهمان ها تلفن همراهی قرار گرفته است که بچه ها می توانند درباره صحبت های مهمان نظر بدهند که در تدوین نهایی به برنامه اضافه می شود. نکته مهم دیگر بحث هیجان و چالش است که به شدت برای این نسل جذاب است. به همین دلیل فرم برنامه ما بدین شکل است که سرشار از چالش ها و بازی ها و اتفاقات عجیب هستیم و همین چالش ها باعث ایجاد گفت و گو می شود.

حرف های جدی نسلی از زبان مجری

از آنجا که مخاطب اصلی برنامه ما پدرها و مادرها هستند، نمی توانستیم با مجری نوجوان در برنامه همکاری کنیم. از طرفی در این جهت نیاز به مجری ای داشتیم که کارشناس حوزه نوجوان باشد و بتواند حرف های جدی نسلی بزند. یعنی هم حوزه رسانه را که در نسل جدید به شدت موضوع مهمی است و بسکمک از رفتارها و کردارها و گفتارهای این نسل برگرفته از شناخت هایی است که آنها به واسطه زندگی در عصر رسانه های جدید به خصوص شبکه های اجتماعی ایجاد کرده اند. بنابراین سراغ کسی رفتیم که علاوه بر این که چندین سال است در حوزه نوجوان مطالعه می کند، تخصص ویژه ای هم در حوزه رسانه دارد. از طرفی هم باید حرف های جدی در این برنامه زده می شد که شاید مدت هاست گفته نشده است. پس ما باید کسی را به عنوان مجری انتخاب می کردیم که از پشتوانه علمی بالایی برخوردار باشد. برنامه ما هم مجری محور نیست، کارشناس محور است. یعنی با توانایی ای که مجری دارد، می تواند دو نسل را که شناخت کمی از همدیگر دارند، به هم نزدیک کند.

زبان مشترک گفت و گوی 2 نسل

ما در کنار برنامه کمپینی را راه اندازی کردیم که در آنجا مخاطب اصلی را مخاطبان دهه هشتادی قرار دادیم. در فضای مجازی هم صفحه ای داریم که دنبال کننده هایش و گردانندگان آن نوجوان ها هستند. ما در آنجا که درباره موضوعات به روز و مهم نوجوان ها صحبت می کنیم، بازخوردهای بیشتری گرفتیم. به عنوان مثال درباره گیم برنامه رفتیم که خیلی مورد توجه قرار گرفت یا مدرسه های مجازی بحث های خوبی شکل گرفت. چون برایشان موضوع جذابی بود.

شاید بیشترین بازخوردی که ما گرفتیم این بود که باب گفت وگو بین نسل جدید و قدیم باز شد. شاید پیش از این بچه ها خیلی رغبت نداشتند که درباره مسائل خودشان با پدر و مادرهایشان صحبت کنند. اما این برنامه باب گفت وگوی بین دو نسل را باز کرد. چون والدین زبان گفت وگو با بچه ها را پیدا کردند. نکته مهم دیگر این که بچه ها و والدین شان به شدت علاقه مند حضور در برنامه شدند که جای خوشحالی است.

نوری در تاریکی

ما در حوزه نسلی اولین برنامه ای هستیم که با عنوان هشتادیا و برای این نسل ساخته می شود. البته شاید در دهه های مختلف برنامه های ویژه نوجوان ساخته باشیم. اما این که یک نگاه نسلی که در جهان هم بسیار نگاه دقیق و علمی است، پیش از این برنامه نداشتیم. ما با توجه به ویژگی های این نسل آیتم های برنامه را تولید کردیم. حتی فکر می کنم در حوزه خبر هم این نسل مهجور مانده است. بنابراین برنامه هشتادیا قرار را بر این گذاشته که چراغ را بردارد و روی مسائلی که در تاریکی قرار گرفته نور بیندازد و توجه همه را به خود جلب کند. با این حال نیاز به ساخت برنامه های بسکمک در این زمینه هست.

به خصوص در رسانه ملی که برای جذب این نسل با فضای سخت تری روبرو است. البته شبکه ای مختص این نسل در رسانه ملی هست. اما باید توجه بیشتری به دهه هشتادیا و خواسته هایشان شود. اگر ما بتوانیم با تولید برنامه ها، فیلم ها و سریال ها به این نسل بپردازیم و آنها را جذب کنیم گل اصلی را زده ایم.

هشتادیا پلی بین نسل ها

صادق باطنی مجری و طراح برنامه هشتادیا است که در زمینه کارگردانی، تهیه کنندگی و مستندسازی هم فعالیت می کند. وی در گفت و گو با جام جم در خصوص ویژگی های اجرای این برنامه به نکات مهمی اشاره کرد:

از آنجا که در کنار اجرا طراحی برنامه را هم برعهده دارید، از نحوه شکل گیری برنامه بگویید.

ما معمولا با این مساله روبرو هستیم که بزرگ ترها نسل جدید را نمی شناسند و نمی دانند که چقدر همدیگر را نمی شناسند. یعنی نسل جدید را نمی شناسند و این ابعاد نشناختن هم برایشان معین نیست.

منظورتان از بزرگ ترها والدین نوجوان هاست؟

بزرگ ترها می توانند مسؤولین و سیاستمداران باشند. یا این که می توانند پدر و مادرها باشند. حتی می توانند معلم ها و مدیران مدارس باشند. به تعبیری هر کسی که با این نسل روبرو بوده و در سرنوشت این نسل تاثیرگذار است. بچه ها هم که نسل دهه هشتاد و نوجوانان نسل جدید هستند. نوجوان هایی که معمولا همه آنها با این بحران روبرو هستند که چرا کسی با ما کاری ندارد و ما را نمی شناسد. همچنین یک بحث تکراری بین دو نسل وجود دارد که ما همدیگر را درک نمی کنیم.

با این وجود هشتادیا برنامه ای برای بزرگ ترهاست تا نوجوا ن ها؟

در واقع مخاطب اصلی این برنامه بزرگ ترها هستند. به ویژه پدرها و مادرها که تلاش مان را می کنیم تا جهت یا پلی برای گفت وگو بین نسل ها ایجاد کنیم و بتوانیم دو نسل را به همدیگر نزدیک کنیم. اما آنچه اجرای من و تولید برنامه را پیچیده می کند این است که نوجوان ها هم حرف ما را می شنوند و نسبت به حرف های ما نظر می دهند. حتی ممکن است نقد داشته باشند. به همین دلیل ما با حجم زیادی از نوجوان هایمان بخش تعاملی ایجاد کردیم. اما در کل ساخت برنامه ای که برای بزرگ ترها باشد ولی مخاطب نوجوان هم داشته باشد کار سخت و پیچیده ای است.

فکر می کنید این برنامه تا چه حد پتانسیل ادامه دارشدن را داشته باشد؟

پیگیر هستیم که بتوانیم پس از خاتمه فصل اول برنامه که تا خاتمه امسال خواهد بود، برای فصل دوم و فصل های بعدی هم برنامه ریزی کنیم. چون به عقیده من برنامه پتانسیل ادامه دارشدن را دارد. یعنی تعداد زیادی نوجوان داریم که می توانند به برنامه بیایند و با هم درباره مسائل و دغدغه هایشان صحبت کنیم.

به نظر شما مهم ترین ویژگی این برنامه چیست؟

من فکر می کنم جنس این برنامه تاک شوی ساده نیست. معمولا در سبک ها و گونه های مختلف برنامه های گفت وگو محور سبکی داریم به نام موقعیت محور که پیشران گفت وگو سوالات مجری نیست. بلکه موقعیت هایی خلق می شود که از دل آن موقعیت ها حرف هایی درمی آید. به همین دلیل ما هر قسمت از برنامه را ظرف یکی دو ساعت می گیریم و کنار هم قرار دریافت همین موقعیت ها برنامه را می سازد. بنابراین این سبک از برنامه سازی کمک می کند که مهمان ها هر چه بیشتر به خود واقعی شان نزدیک باشند و حرف های کلیشه ای و تکراری کمتر زده و بیشتر حرف های واقعی از جنس خودشان و زندگی شان بزنند. از این رو واکنش ها هم واقعی تر می شود. به همین خاطر طراحی اتاق به گونه ای است که هر نوجوان در هر قسمت میزبانی این اتاق را برعهده می گیرد.

منبع: زینب علیپور طهرانی - رسانه / روزنامه خبرنگاران