برخی از داستان هایم را در خواب می بینم - استدیو مرینا

کتاب های تازه

آرمان آرین در آغاز درباره کتاب های ناتمام و آثاری که ایده ای برای نوشتن آن ها در ذهن دارد حرف زد و گفت: مجموعه ای که مشغول نوشتن آن هستم جلد پنجم پتشخوارگر است. هفت گانه ای نیز با همکاری نشر زعفران به زودی منتشر خواهد شد که داستان هفت پادشاه از پنج سلسله ایرانی است. دیااکو، داریوش عظیم، مهرداد عظیم اشکانی و... از پادشاهان این داستان ها هستند. این داستان رمان تاریخی، فانتزی و علمی است و رفت و برگشتی به جهان معاصر نیز دارد. این روزها بیشتر از تالیف مشغول پژوهش هستم. برای نوشتن باید بسیار خواند و بسیار دید. برای نوشتن این رمان ها احتیاج به پژوهش بسیار دارم. به همین دلیل کار به اتمام رسیدن بعضی از کتاب ها به تاخیز افتاده است.

قاعده های تالیف اقتباسی

آرین در پاسخ به سوال فرزاد فربد درباره برداشتش از قوانین تالیف یک اثر اقتباسی پاسخ داد: من معتقدم برای آثار داستانی هیچ قاعده ای وجود ندارد. بسیاری از نوشته های من برای خود آزمون وخطا بود. قبل از کتاب ها و مجموعه های من به این ژانر در ایران زیاد توجه نشده بود. بنابراین آغاز چنین کاری برای من نویسنده نیز تجربه ای متفاوت بود. درباره اقتباس به نظر من پایبندی تا حدی احتیاج است. مثلا پارسیان و من وابسته به شاهنامه است، اما ساختارشکنی هایی نیز در آن وجود دارد. به عنوان مثال می گردد به ارتباطش با جهانی معاصر یا خرده داستان های موجود در کتاب اشاره نمود. بسیاری از این ساختارشکنی ها برای من شهودی است. مثلا یک رویای کوتاه در خواب، می تواند راستا کلی یک اثر را تغییر دهد. اینکه چقد وفادار باشیم به متنی که قرار است از او اقتباس کنیم، تا حد زیادی تصمیم داستان است، نه نویسنده.

تاثیر مخاطب بر ذهن نویسنده

فرزاد فربد با اشاره به اینکه جریان بعضی از رمان های عظیم بر اساس نظرات مخاطبان تغییر نموده است، از تجربه های آرین در این حوزه پرسید. آرمان آرین در پاسخ گفت: یکی از تجربه های من در این مسئله نقش زنان و دختران در کتاب های من بود. در سال هایی که کتاب پارسیان و من منتشر شد، دختران گلایه داشتند که چرا قهرمانان این رمان ها همواره مرد هستند. باید بگویم آنچه زیرساخت های ذهنی من را ارتقاء داده و به من یاری نموده تا قهرمانان زن نیز بیافرینم، همین انتقاد مهم بود.

داستان های کوتاه

در این بخش از گفت وگو آرین به معرفی بعضی از داستان های کوتاهش پرداخت و درباره چگونگی شکل گیری آنان صحبت کرد. او درباره داستان کابوس باغ سیاه گفت: داستان کابوس باغ سیاه را من در خواب دیدم، البته نه اینکه بخش به بخش این داستان را در خواب دیده باشم، اما خواب دیدم که دراز کشیده ام و کسی بالای سرم است. صدای خش خش لباس کسی که در خواب بود، من را بیدار کرد. وقتی آن شخص پیش چشم من آمد، فهمیدم که یک دیو است. این دیو تا صبح بالای سر من ایستاد و بعد رفت. بعد از آنکه از خواب پریدم، حس ترس حضور آن دیو ساعت ها در بیداری همراه من بود و تبدیل شد به کتاب کابوس باغ سیاه.

آرین درباره ایده نوشتن داستان رویای باغ سپید شرح داد: نوشتن این کتاب هم با خواب آغاز شد. خواب می دیدم با مردی هم خانه ام و او را نمی شناسم. ریش و موی بلند داشت و لباس ساده بلندی پوشیده بود. این شخصیت در خواب من آدم مرموزی بود. در صحنه بعدی خواب دیدم که تعداد زیادی مرد هم تیپ این شخصیت به خانه من آمدند و در گوشه ای از هال حلقه زدند و بدون من آغاز به صحبت کردند. وقتی من به آن مرد که فکر می کردم هم خانه ام است اعتراض کردم، گفت نمی توانسته من را در حلقه شان راه بدهد. زیرا آن ها فرشته اند نه انسان. وقتی از خوب بیدار شدم، ایده اولیه من برای نوشتن این کتاب شکل گرفت.

در این بخش از گفت وگو فرزاد فربد درباره بازخوردهای کتاب سپیدمان، از سوی زردشتیان پرسید و آرین پاسخ داد: پیروان آیین زردشت کتاب را دیده بودند و رویکرد مثبتی به کتاب داشتند و معتقد بودند که منابع اصلی آن ها در کتاب در نظر گرفته شده است و آن بخش نیز که تخیل است، باعث ارتقا داستان بوده است و خللی به حقایق آن وارد ننموده است. این داستان داستان بلندی است که می توان در آن منابع متعددی رامشاهده کرد. داستان سپیدمان تنها به منابع دینی احتیاجمند نبود. من باید فلسفه و تاریخ و روانشناسی را نیز در نظر می گرفتم.

افسون نامه نیز داستان بلند دیگری بود که آرین درباره آن شرح داد و گفت:افسون نامه نقد خرافات رایج است. در این داستان می توانید تاریخ یک سرزمین را به صورت تمثیلی ببینید. کاراکترهای این داستان حتی نام درستی ندارند. این کتاب یک جور شهر قصه و یک جور قلعه حیوانات کوچک است. براساس فضای جامعه ای که در آن زندگی می کنیم، خیلی از مسائل را نمی توان نقد کرد. کار افسون نام همین است. این داستان را بیش از آنکه جوششی نوشته باشم، کوششی نوشته ام.

فراوری انیمیشن

مخاطبان این گفت وگوی زنده سوال های بسیاری را درباره تبدیل آثار آرین به انیمیشن مطرح کردند. این نویسنده در پاسخ گفت: رشته تحصیلی من سینما بوده است و من کمی در کار تصویرسازی آثارم سخت گیرم. پیشنهادهای متعددی در این زمینه داده شده است و بعضی از آن ها را نیز تا جایی پیش بردیم و دیگر نتوانستیم آن را ادامه دهیم. چون امکانات برای ساختن کم بود.

و در انتها آرین در پاسخ به سوال نوشتن را از چه سنی آغاز کردید گفت: من از دوازده سالگی به طور جدی می نوشتم و در بسیاری از جشنواره های دانش آموزی مقام می آوردم. البته ما از کودکی با کتاب و نوشتن عظیم شدیم. اما اولین کار حرفه ای من همان پارسیان و من بود. بعد از نوشتن آن یک سالی آن را در کشو گذاشتم و جرئت منتشر کردنش را نداشتم. بعد از این یک سال و با نشان دادن این کتاب به استادانی مانند اسلامی ندوشن کم کم تصمیم گرفتم کتاب را به نشری بسپرم. در نهایت این کتاب با همکاری نشر موج منتشر شد.