حمله کیهان به جهانگیری: او مجسمه سیاه نمایی است - استدیو مرینا

هاشمی در تبادل نظر با روزنامه اعتماد و در پاسخ این سؤال که در جریان اصلاح طلبی نیز کاندیدا های مختلفی که احتمال تایید صلاحیت شان وجود دارد، همچون اسحاق جهانگیری، محسن هاشمی یا محمدرضا عارف مطرح است. به نظر شما چقدر این گزینه ها جدی هستند؟، گفت: آنچه به صورت غیررسمی از جریان اصلاح طلب شنیده ام، این روز ها مساله تایید صلاحیت بسیار مهم است و حتی عده ای معتقدند اشخاصی که شما نام بردید یا افراد دیگر از سوی شورای نگهبان تایید صلاحیت نمی شوند، چراکه گفته می گردد اساسا این دوره به دنبال انتخابات رقابتی متوازن نیستند و می خواهند همان تجربه انتخابات دوره یازدهم مجلس شورای اسلامی تکرار گردد.

در واقع در جریان اصلاح طلب بیش از اینکه مساله چه کسی کاندیدا گردد مطرح باشد، مساله چه کسی احراز صلاحیت می گردد مطرح است.

وی درباره محسن هاشمی گفت: آنچه من درباره محسن هاشمی شنیدم، این بود که در انتخابات ریاست جمهوری کسی نمی تواند خودش را نامزد کند، بلکه باید یک جریان یا گروهی او را به عنوان نامزد معرفی کند. از سویی در کارگزاران سازندگی 2، 3 نفری به عنوان کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری مطرح هستند که این افراد به صورت بالقوه می توانند کاندیدا باشند، اما برای بالفعل شدن احتیاج است که ابتدا نتیجه تایید صلاحیت کاندیدا ها تعیین گردد.

محمد هاشمی درباره جهانگیری هم گفت: بالاخره اسحاق جهانگیری یک شخصیت سیاسی است و مدیران درحد ایشان وقتی سخنرانی یا سفر می نمایند و ملاقات هایی دارند، توقع این است که در خصوص مسائل روز اظهار نظر نمایند. مردم در حال حاضر بیشتر مشتاق هستند راجع به روابط بین الملل و شرایط اقتصاد و معیشت و اوضاع سیاسی بدانند و بشنوند. در حال حاضر تبلیغات دشمن بسیار شدت گرفته است. متاسفانه رسانه های بیگانه و خارجی علیه نظام، انتخابات و بحث مشارکت در انتخابات صحبت می نمایند تا مردم را مأیوس نموده و از نظام جدا نمایند. این روز ها بسیاری در حال القای این مساله هستند که همه مسائل از سوی مدیریت است بنابراین فضا حکم می نماید که شخصی در سطح معاون اول ریاست جمهوری در خصوص مسائل سیاسی صحبت کند.

درباره اظهارات آقای محمد هاشمی لازم به ذکر است که اولاً مشکل اصلاح طلبان، وعده های دروغین و اعتمادکردن مردم است و نه نظارت استصوابی.

چنان که نامزد های همین طیف در انتخابات مجلس (سال 98) رأیی هایی در حد 95 هزار رأی و 67 هزار رأی و پایین تر در تهران کسب کردند.

در عین حال طبق نظرسنجی ها، محبوبیت نامزد مورد حمایت این طیف در سال 92 و 96 (روحانی) در اثر سوء مدیریت فاحش، به زیر 7 درصد سقوط نموده است. در اثر همین سقوط مقبولیت اجتماعی هم بود که آقای عارف (نامزد ریاست جمهوری 92 و رئیس فراکسیون امید در مجلس دهم) ترجیح داد از خیر نامزدی در انتخابات مجلس یازدهم بگذرد.

ثانیاً طیف مذکور در نوع انتخابات ریاست جمهوری یا مجلس، چند برابر نامزد مورد احتیاج، نامزد داشته است؛ چنان که مجبور شدند در سال 92 عارف، و در سال 96 جهانگیری را وادار به انصراف نمایند.

ثالثاً برخلاف ادعای آقای محمد هاشمی، آقای جهانگیری خود مجسمه سیاه نمایی و ناامید کردن مردم در طول سال های اخیر بوده است و طبیعی است که نمی توان تصویری سیاه و تیره و تار برای مردم تصویر کرد و هرگاه هم اراده کردند- آن هم بدون کارنامه یا با کارنامه انباشته از سوء مدیریت - همان تصویر را سفیدسازی نمایند. این جفای بزرگی است که اغلب مدعیان اصلاح طلبی برای چند رأی بیشتر، در حق مردم و کشور مرتکب شدند.